Międzynarodowa Federacja Higienistek Stomatologicznych (IFDH) i Europejska Federacja Higienistek Stomatologicznych (EDHF) są organizacjami pozarządowymi i non-profit, wolnymi od jakichkolwiek powiązań politycznych, rasowych czy religijnych, reprezentującymi organizacje higienistek stomatologicznych z całego świata (IFDH) i Europy (EDHF). Reprezentują one około 90,000 higienistek stomatologicznych na całym świecie i są zjednoczone we wspólnym celu czyli promowania zdrowia jamy ustnej i zapobiegania chorobom jamy ustnej.

Przez ostatnie trzy dekady łączna globalna częstość występowania próchnicy, chorób przyzębia i utraty zębów nie uległa zmianie i jest wyższa niż częstość występowania jakiejkolwiek innej choroby niezakaźnej. Liczba przypadków nieleczonych chorób jamy ustnej wzrosła ponad dwukrotnie w latach 1990-2017 w krajach o niskich dochodach i zwiększyła się o ponad 50% w skali globalnej . Koszty leczenia chorób jamy ustnej są wysokie i mogą prowadzić do znacznych obciążeń ekonomicznych. Szacuje się, że 90% globalnych wydatków bezpośrednich w wysokości ponad 350 mld USD jest wydawanych w zaledwie 6% krajów, a połowa wszystkich krajów, głównie o niskich i średnich dochodach, wydaje rocznie mniej niż 20 USD na osobę na zdrowie jamy ustnej .
Obciążenie chorobami jamy ustnej oraz znaczenie zdrowia jamy ustnej zostało dostrzeżone przez Światowe Zgromadzenie Zdrowia w 2021 roku i zaowocowało przyjęciem rezolucji w sprawie zdrowia jamy ustnej oraz opracowaniem „WHO Draft Global Strategy on Oral Health”. Strategia ta doprowadzi do opracowania i wdrożenia krajowych polityk w zakresie zdrowia jamy ustnej w państwach członkowskich, co w efekcie doprowadzi do poprawy zdrowia jamy ustnej na świecie (…)

Próchnica, choroby przyzębia i rak gardła – mają poważne konsekwencje i znaczący wpływ na zdrowie publiczne. Większość chorób jamy ustnej ma podłoże wieloczynnikowe i posiada podstawową grupę modyfikowalnych czynników ryzyka wspólnych z czterema najbardziej znanymi chorobami niezakaźnymi: chorobami układu krążenia, cukrzycą, nowotworami i przewlekłymi chorobami płuc. Wspólne czynniki ryzyka obejmują niezdrową dietę bogatą w cukier, używanie tytoniu i spożywanie alkoholu.

Zajęcie się tymi czynnikami ryzyka w sposób zintegrowany jest kluczem do poprawy zdrowia jamy ustnej. Zapobieganie chorobom jamy ustnej i ich kontrola, promocja zdrowia jamy ustnej i opieka nad nią powinny być dostosowane do systemu podstawowej opieki zdrowotnej i włączone do istniejących i nowych ogólnych polityk zdrowotnych i programów zdrowia publicznego. Jak również w przedszkolach, szkołach, miejscach pracy, szpitalach, domach dla osób starszych itp. itd.

Większości schorzeń jamy ustnej można w dużej mierze zapobiec i można je leczyć we wczesnych stadiach. Profilaktyka jest efektywna kosztowo i nie jest tak wysoka jak koszty leczenia chorób i schorzeń jamy ustnej. Słowa kluczowe to zapobieganie i profilaktyka. Oparte na dowodach naukowych zalecenia dotyczące opłacalnych interwencji profilaktycznych muszą być zalecane i wdrażane w krajowych systemach opieki zdrowotnej. Dla tych, którzy nie są objęci żadnym rządowym, krajowym lub prywatnym systemem opieki zdrowotnej, organizacje pozarządowe i wolontariat pracowników służby zdrowia jamy ustnej mogą być (tymczasowym) rozwiązaniem. Korzystne będą również podatki od szkodliwych produktów, szersze stosowanie fluoru i dotowanie produktów do pielęgnacji jamy ustnej.

Większość systemów opieki zdrowotnej nadal skupia się na podejściu leczniczym, a nie na profilaktyce. Higienistki stomatologiczne, jako osoby świadczące podstawową opiekę zdrowotną w zakresie zdrowia jamy ustnej, są zarejestrowane w większości krajów, w których powstały, ale w większości przypadków znacznie poniżej liczby dentystów.

Promocja zdrowia jamy ustnej i zapobieganie chorobom jamy ustnej jest podstawowym zadaniem świadczeniodawców średniego szczebla w zakresie zdrowia jamy ustnej – higienistek stomatologicznych, terapeutów zdrowia jamy ustnej, pielęgniarek stomatologicznych – oraz pracowników służby zdrowia w społeczności lokalnej. Jednakże, globalny personel zajmujący się zdrowiem jamy ustnej jest zbyt ograniczony, aby rozwiązać i zapobiec wszystkim problemom związanym ze zdrowiem jamy ustnej. Aby dotrzeć do wszystkich, konieczna jest współpraca międzysektorowa w szkołach, społecznościach, miejscach pracy, domach opieki itp. Informacje i edukacja mogą być prowadzone przez pracowników służby zdrowia jamy ustnej: model „train the trainer/health worker/caretaker” (przeszkolić trenera/pracownika służby zdrowia/opiekuna), aby włączyć nauczycieli, pielęgniarki, pracowników publicznej służby zdrowia i inne osoby sprawujące opiekę do promocji zdrowia jamy ustnej i zapobiegania chorobom jamy ustnej. Współpraca zespołowa zarówno w opiece stomatologicznej jak i medycznej może być rozwijana, a praca prozdrowotna i prewencyjna w społeczeństwie rozwijana na szeroką skalę.

Odgrywają ważną rolę w programach zdrowia publicznego i odpowiedzialności społecznej w celu poprawy zdrowia jamy ustnej społeczności i jednostek. Wiedza, kompetencje i umiejętności spełniają wymagania dotyczące podstawowej i wtórnej opieki zdrowotnej w zakresie zdrowia jamy ustnej i badań przesiewowych, a w niektórych krajach nawet opieki trzeciorzędowej i leczniczej. Program nauczania obejmuje również kompetencje do osiągnięcia zmian behawioralnych oraz kompetencje do informowania i edukowania innych dostawców usług zdrowotnych, nauczycieli, opiekunów, itp.

Wzywają do działania wszystkie Państwa Członkowskie, aby były aktywne we wdrażaniu strategii i planów działania WHO w zakresie zdrowia jamy ustnej, w celu globalnej poprawy zdrowia jamy ustnej i zmniejszenia nierówności w tym zakresie. Aby stworzyć znaczące zasoby dla profilaktyki zdrowia jamy ustnej, IFDH i EDHF zalecają Państwom Członkowskim nadanie priorytetu szkoleniu higienistek stomatologicznych zgodnie z zasadami określonymi w The Common Education Curriculum for Dental Hygiene.

Zachęcają swoje organizacje członkowskie i indywidualnych członków do informowania rządów krajowych i zaangażowania się jako twórcy i dostawcy bardziej efektywnych, skoncentrowanych na profilaktyce i zrównoważonych systemów opieki zdrowotnej w zakresie zdrowia jamy ustnej, do aktywności w pracy klinicznej, na poziomie zdrowia publicznego, odpowiedzialności społecznej, w edukacji i badaniach naukowych

Działalność zawodowa osób wykonujących zawody medyczne musi być oparta o prawo zapisane w ustawach i rozporządzeniach.

1. Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych z dnia 27 sierpnia 2004 roku ( Dz. U. z 2007 r. Nr. 164, poz. 1027 z póżn. zm.).
2. Ustawa o opiece zdrowotnej nad uczniami z dnia 12 kwietnia 2019 r. ( Dz. U. 2019 poz. 1078 ).
3. Rozporządzenie MEN ( Dz.  U. 2019r. .poz.991) Podstawa Programowa kształcenia w zawodzie 325102 MED.02 Higienistka stomatologiczna,
4. Ustawa  o opiece zdrowotnej nad uczniami z 12 kwietnia 2019 roku 3 (Dz.U. z 2019 r. poz. 1078).
5. Rozporządzenie MEN ( Dz. U. 2019.poz.991) Podstawa Programowa kształcenia w zawodzie 325102 MED.02 Higienistka stomatologiczna,
6. Ustawa  o opiece zdrowotnej nad uczniami z 12 kwietnia 2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 1078).
7. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 28 października 2015 r. w sprawie przekazywania informacji o programach polityki zdrowotnej oraz wzoru dokumentu zawierającego te informacje.
8. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia … 2023 r. w sprawie ustawicznego rozwoju zawodowego osób wykonujących zawody medyczne ( w trakcie procedowania).
9. „Monitoring Zdrowia jamy Ustnej 2016-2020 „  www.mz.gov.pl 
10. Zarządzenie Ministra Zdrowia z dnia 11 marca 2010 r. w sprawie prowadzenia prac nad opracowaniem i realizacją programów zdrowotnych ( Dz. U. Ministerstwa Zdrowia z 2010 r. poz. 32).
11. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 marca 2021r. W sprawie Narodowego Programu Zdrowia na lata 2021-2025. (  Dz. U. 2021.642).
12. Ustawa o Zdrowiu Publicznym z dnia 11 września 2015 r. ( Dz. U. Z 2021r. Poz. 183)